Ustanie stosunku pracy następuje w wyniku zastosowania jednej z opcji rozwiązania umowy między pracodawcą a pracownikiem lub w drodze samoistnego wygaśnięcia umowy. Opcje takie to na przykład:
– rozwiązanie za wypowiedzeniem
– rozwiązanie bez wypowiedzenia
– rozwiązanie z upływem czasu na który była zawarta umowa
– rozwiązanie po zakończeniu pracy – zlecenia czyli przedmiotu umowy
– rozwiązanie na zasadzie porozumienia stron.
Sposób rozwiązania jest wybierany przez strony lub zależy od określonych czynników.
Czym jest rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem i na czym polega
Żeby mogło zajść rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem, jedna ze stron umowy wystosowuje oświadczenie woli dotyczące chęci zakończenia stosunku pracy. Zgodnie z tym oświadczeniem umowa może być rozwiązana zanim przestanie obowiązywać (bo zwykle tego typu umowy mają wyraźnie sprecyzowany termin wygaśnięcia) , ale obowiązuje jeszcze ustalony okres wypowiedzenia. Żeby można było w ten sposób zakończyć stosunek pracy, wystarczy, że jedna ze stron wykaże stosowną inicjatywę. Ważne – musi zostać złożona na piśmie.
Opcja 1: Wypowiedzenie przez pracodawcę
Jeśli stroną inicjującą jest pracodawca, musi uważać na pewną kwestię. Otóż niektórzy pracownicy mogą być objęci ochroną uniemożliwiającą jakiekolwiek próby wypowiedzenia umowy. Zasady można znaleźć w kodeksie pracy albo tez w odpowiednich przepisach prawnych. Przykładowo, pracodawca nie jest uprawniony do wypowiedzenia umowy pracownikom nieobecnym, przebywającym na urlopach, w wieku przedemerytalnym, jak również kobietom w ciąży.
Ważne – jeśli jedna strona, w tym wypadku pracodawca, występuje z taką inicjatywą, pracownik nie musi się zgadzać, żeby wypowiedzenie obowiązywało. Wypowiedzenie jednak będzie nieważne, jeśli druga strona nie zostanie zapoznana z jego treścią w postaci pisemnej. Nie musi to zajść osobiście, pismo można wysłać pocztą.
Opcja 2: Wypowiedzenie przez pracownika
W tym przypadku również trzeba użyć formy pisemnej. Pracownik formułując takie pismo nie jest ograniczany żadnymi prawami ani okresami ochronnymi; może praktycznie w dowolnej porze zainicjować wypowiedzenie umowy. Nie jest także konieczne podawanie uzasadnienia, dlaczego wychodzi z inicjatywą. Pracodawca nie musi wyrażać zgody, by wypowiedzenie weszło w życie.
Czym jest okres wypowiedzenia i jak długo trwa?
Okres wypowiedzenia jest ustalonym terminem, po którym wygasa dowolna umowa zakończona za pomocą wypowiedzenia jej. Długość tego istotnego okresu zależy tylko i wyłącznie od :
– stażu pracownika, z którym rozwiązywana jest umowa o pracę
– rodzaju tejże umowy.
W przypadku umowy na czas nieokreślony okres wypowiedzenia jest najkrótszy dla osób zatrudnionych <6 miesięcy (2 tygodnie), średni dla pracowników zatrudnionych od 6 miesięcy do <3 lat (1 miesiąc) i najdłuższy dla pracujących w firmie od 3 lat wzwyż (3 miesiące).
W przypadku umowy na czas określony nie występują różnice związane ze stażem.
Jak widać, podczas rozwiązywania umowy w ten sposób obowiązki ciążą jedynie na pracodawcy. Musi on m.in. pilnować wspomnianych wcześniej okresów ochronnych, jak również ma obowiązek wskazać merytoryczne i konkretne uzasadnienie wypowiedzenia umowy pracownikowi.
